Panie, któryś jest w niebie i któryś jest na ziemi,
Swą ręką miłosierną bielmo mi z oczu zdejmij –
Niech serce truchlejące Twą łaską uspokoję,
Niech ujrzę – ślepiec marny – jasne Królestwo Twoje...
Niech mi swe dno ukaże i zła, i dobra dola,
Bym wiedział nieomylnie, gdzie jest Twa święta wola,
Bym czuł, ach, czuł najmocniej w ostatnią swą godzinę,
Że Ty mnie, Panie, wzywasz na wieczny odpoczynek...
Tadeusz Łopalewski